Mobilność edukacyjna

W programie Erasmus+ na zagraniczną praktykę lub staż mogą wyjeżdżać również absolwenci wyższych uczelni (licencjaci, magistrowie i doktorzy) – w ciągu jednego roku od ukończenia studiów. Długość pobytu za granicą wliczana jest do łącznego czasu trwania mobilności na tym poziomie studiów, na którym student został zakwalifikowany na wyjazd. Rekrutacja odbywa się na ostatnim roku nauki. Zasady wnioskowania Aby mieć możliwość wyjazdu w programie Erasmus+, trzeba:

• być zarejestrowanym na studiach licencjackich, inżynierskich, magisterskich (lub równoważnych) albo doktoranckich;
• studiować na uczelni, która bierze udział w programie (ma Kartę Erasmusa dla Szkolnictwa Wyższego), w danym roku akademickim prowadzi wymianę studentów oraz posiada umowę międzyinstytucjonalną z uczelnią przyjmującą.

Studenci powinni starać się o wyjazd na swojej macierzystej uczelni. Zwykle rekrutacja kandydatów odbywa się w roku akademickim poprzedzającym wyjazd. Wysokość stypendium na wyjazdy na studia i na praktyki jest zależna od kraju, do którego się wyjeżdża.

Wspólne studia magisterskie to studia II stopnia o międzynarodowym charakterze. Prowadzi je konsorcjum uczelni, w skład którego wchodzą co najmniej trzy uczelnie z trzech różnych krajów. Program studiów, trwający rok, półtora roku lub dwa lata, jest realizowany w co najmniej dwóch państwach. Wniosek o realizację wspólnych studiów magisterskich składa w imieniu konsorcjum instytucja koordynująca do EACEA w Brukseli. Program Erasmus+ wspiera również studentów chcących skorzystać ze wspólnych studiów magisterskich. Młodzi ludzie mogą ubiegać się o stypendia wypłacane przez konsorcja uczelni z budżetu programu. O przyjęcie na studia oraz o stypendium kandydaci (absolwenci studiów co najmniej I stopnia) wnioskują bezpośrednio do konsorcjum.

Wyjazdy w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych w zagranicznych uczelniach. Z wyjazdów tego typu mogą korzystać nauczyciele akademiccy oraz specjaliści z przedsiębiorstw. Prowadzone przez nich zajęcia muszą być zawsze integralną częścią aktualnego programu nauczania goszczącej uczelni. Nauczyciele akademiccy mogą wyjeżdżać do zagranicznych szkół wyższych, z którymi ich macierzyste uczelnie (wydziały) podpisały umowy międzyinstytucjonalne. Uczelnia wysyłająca i przyjmująca muszą mieć Kartę Erasmusa dla Szkolnictwa Wyższego, a także zatwierdzić indywidualny plan pracy/szkolenia pracownika. Specjaliści z przedsiębiorstw, instytucji lub organizacji mogą – na zaproszenie uczelni – prowadzić zajęcia dla studentów. Polskie uczelnie mogą zapraszać specjalistów z przedsiębiorstw zagranicznych, a pracownicy polskich firm mogą prowadzić cykle zajęć na uczelniach w innych krajach uczestniczących w programie.

Wyjazdy pracowników uczelni w celach szkoleniowych. Pracownicy szkół wyższych mogą również wyjeżdżać do instytucji zagranicznych, np. przedsiębiorstw, organizacji, instytucji edukacyjnych, w tym uczelni, w celu doskonalenia umiejętności i kwalifikacji potrzebnych w pracy, wymiany doświadczeń, poszerzania wiedzy w danej dziedzinie (udział w szkoleniu, seminarium, warsztatach z elementami szkolenia, wizyta typu work shadowing itp.). Wyjazdy trwają od dwóch dni do dwóch miesięcy.